szánalom
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsaːnɒlom]
- Hyphenation: szá‧na‧lom
Noun
szánalom (usually uncountable, plural szánalmak)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szánalom | szánalmak |
| accusative | szánalmat | szánalmakat |
| dative | szánalomnak | szánalmaknak |
| instrumental | szánalommal | szánalmakkal |
| causal-final | szánalomért | szánalmakért |
| translative | szánalommá | szánalmakká |
| terminative | szánalomig | szánalmakig |
| essive-formal | szánalomként | szánalmakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | szánalomban | szánalmakban |
| superessive | szánalmon | szánalmakon |
| adessive | szánalomnál | szánalmaknál |
| illative | szánalomba | szánalmakba |
| sublative | szánalomra | szánalmakra |
| allative | szánalomhoz | szánalmakhoz |
| elative | szánalomból | szánalmakból |
| delative | szánalomról | szánalmakról |
| ablative | szánalomtól | szánalmaktól |
| non-attributive possessive – singular |
szánalomé | szánalmaké |
| non-attributive possessive – plural |
szánaloméi | szánalmakéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | szánalmam | szánalmaim |
| 2nd person sing. | szánalmad | szánalmaid |
| 3rd person sing. | szánalma | szánalmai |
| 1st person plural | szánalmunk | szánalmaink |
| 2nd person plural | szánalmatok | szánalmaitok |
| 3rd person plural | szánalmuk | szánalmaik |
Derived terms
Related terms
- szánakozik
Further reading
- szánalom in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.