szókimondó
Hungarian
Etymology
From szó (“word”) + kimondó (present participle of kimond).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsoːkimondoː]
- Hyphenation: szó‧ki‧mon‧dó
- Rhymes: -doː
Adjective
szókimondó (comparative szókimondóbb, superlative legszókimondóbb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szókimondó | szókimondók szókimondóak |
| accusative | szókimondót | szókimondókat szókimondóakat |
| dative | szókimondónak | szókimondóknak szókimondóaknak |
| instrumental | szókimondóval | szókimondókkal szókimondóakkal |
| causal-final | szókimondóért | szókimondókért szókimondóakért |
| translative | szókimondóvá | szókimondókká szókimondóakká |
| terminative | szókimondóig | szókimondókig szókimondóakig |
| essive-formal | szókimondóként | szókimondókként szókimondóakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | szókimondóban | szókimondókban szókimondóakban |
| superessive | szókimondón | szókimondókon szókimondóakon |
| adessive | szókimondónál | szókimondóknál szókimondóaknál |
| illative | szókimondóba | szókimondókba szókimondóakba |
| sublative | szókimondóra | szókimondókra szókimondóakra |
| allative | szókimondóhoz | szókimondókhoz szókimondóakhoz |
| elative | szókimondóból | szókimondókból szókimondóakból |
| delative | szókimondóról | szókimondókról szókimondóakról |
| ablative | szókimondótól | szókimondóktól szókimondóaktól |
| non-attributive possessive – singular |
szókimondóé | szókimondóké szókimondóaké |
| non-attributive possessive – plural |
szókimondóéi | szókimondókéi szókimondóakéi |
Further reading
- szókimondó in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.