szúrt
See also: szűrt
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsuːrt]
- Rhymes: -uːrt
- Hyphenation: szúrt
Verb
szúrt
- third-person singular indicative past indefinite of szúr
Participle
szúrt
- past participle of szúr
- szúrt seb ― stab wound
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szúrt | szúrtak |
| accusative | szúrtat | szúrtakat |
| dative | szúrtnak | szúrtaknak |
| instrumental | szúrttal | szúrtakkal |
| causal-final | szúrtért | szúrtakért |
| translative | szúrttá | szúrtakká |
| terminative | szúrtig | szúrtakig |
| essive-formal | szúrtként | szúrtakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | szúrtban | szúrtakban |
| superessive | szúrton | szúrtakon |
| adessive | szúrtnál | szúrtaknál |
| illative | szúrtba | szúrtakba |
| sublative | szúrtra | szúrtakra |
| allative | szúrthoz | szúrtakhoz |
| elative | szúrtból | szúrtakból |
| delative | szúrtról | szúrtakról |
| ablative | szúrttól | szúrtaktól |
| non-attributive possessive – singular |
szúrté | szúrtaké |
| non-attributive possessive – plural |
szúrtéi | szúrtakéi |