szabványos
Hungarian
Etymology
szabvány (“standard”) + -os (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsɒbvaːɲoʃ]
- Hyphenation: szab‧vá‧nyos
- Rhymes: -oʃ
Adjective
szabványos (comparative szabványosabb, superlative legszabványosabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szabványos | szabványosak |
| accusative | szabványosat | szabványosakat |
| dative | szabványosnak | szabványosaknak |
| instrumental | szabványossal | szabványosakkal |
| causal-final | szabványosért | szabványosakért |
| translative | szabványossá | szabványosakká |
| terminative | szabványosig | szabványosakig |
| essive-formal | szabványosként | szabványosakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | szabványosban | szabványosakban |
| superessive | szabványoson | szabványosakon |
| adessive | szabványosnál | szabványosaknál |
| illative | szabványosba | szabványosakba |
| sublative | szabványosra | szabványosakra |
| allative | szabványoshoz | szabványosakhoz |
| elative | szabványosból | szabványosakból |
| delative | szabványosról | szabványosakról |
| ablative | szabványostól | szabványosaktól |
| non-attributive possessive – singular |
szabványosé | szabványosaké |
| non-attributive possessive – plural |
szabványoséi | szabványosakéi |
Derived terms
Further reading
- szabványos in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.