szarvam
Hungarian
Etymology
szarv + -am (“my”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsɒrvɒm]
- Hyphenation: szar‧vam
Noun
szarvam
- first-person singular single-possession possessive of szarv
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szarvam | — |
| accusative | szarvamat | — |
| dative | szarvamnak | — |
| instrumental | szarvammal | — |
| causal-final | szarvamért | — |
| translative | szarvammá | — |
| terminative | szarvamig | — |
| essive-formal | szarvamként | — |
| essive-modal | szarvamul | — |
| inessive | szarvamban | — |
| superessive | szarvamon | — |
| adessive | szarvamnál | — |
| illative | szarvamba | — |
| sublative | szarvamra | — |
| allative | szarvamhoz | — |
| elative | szarvamból | — |
| delative | szarvamról | — |
| ablative | szarvamtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
szarvamé | — |
| non-attributive possessive – plural |
szarvaméi | — |