szarvasmarhái
Hungarian
Etymology
szarvasmarha + -i (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsɒrvɒʃmɒrɦaːji]
- Hyphenation: szar‧vas‧mar‧hái
Noun
szarvasmarhái
- third-person singular multiple-possession possessive of szarvasmarha
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | szarvasmarhái |
| accusative | — | szarvasmarháit |
| dative | — | szarvasmarháinak |
| instrumental | — | szarvasmarháival |
| causal-final | — | szarvasmarháiért |
| translative | — | szarvasmarháivá |
| terminative | — | szarvasmarháiig |
| essive-formal | — | szarvasmarháiként |
| essive-modal | — | szarvasmarháiul |
| inessive | — | szarvasmarháiban |
| superessive | — | szarvasmarháin |
| adessive | — | szarvasmarháinál |
| illative | — | szarvasmarháiba |
| sublative | — | szarvasmarháira |
| allative | — | szarvasmarháihoz |
| elative | — | szarvasmarháiból |
| delative | — | szarvasmarháiról |
| ablative | — | szarvasmarháitól |
| non-attributive possessive – singular |
— | szarvasmarháié |
| non-attributive possessive – plural |
— | szarvasmarháiéi |