szarvasmarháik
Hungarian
Etymology
szarvasmarha + -ik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsɒrvɒʃmɒrɦaːjik]
- Hyphenation: szar‧vas‧mar‧há‧ik
Noun
szarvasmarháik
- third-person plural multiple-possession possessive of szarvasmarha
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | szarvasmarháik |
| accusative | — | szarvasmarháikat |
| dative | — | szarvasmarháiknak |
| instrumental | — | szarvasmarháikkal |
| causal-final | — | szarvasmarháikért |
| translative | — | szarvasmarháikká |
| terminative | — | szarvasmarháikig |
| essive-formal | — | szarvasmarháikként |
| essive-modal | — | szarvasmarháikul |
| inessive | — | szarvasmarháikban |
| superessive | — | szarvasmarháikon |
| adessive | — | szarvasmarháiknál |
| illative | — | szarvasmarháikba |
| sublative | — | szarvasmarháikra |
| allative | — | szarvasmarháikhoz |
| elative | — | szarvasmarháikból |
| delative | — | szarvasmarháikról |
| ablative | — | szarvasmarháiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | szarvasmarháiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | szarvasmarháikéi |