szarvasmarhájuk
Hungarian
Etymology
szarvasmarha + -juk (“their”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsɒrvɒʃmɒrɦaːjuk]
- Hyphenation: szar‧vas‧mar‧há‧juk
Noun
szarvasmarhájuk
- third-person plural single-possession possessive of szarvasmarha
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szarvasmarhájuk | — |
| accusative | szarvasmarhájukat | — |
| dative | szarvasmarhájuknak | — |
| instrumental | szarvasmarhájukkal | — |
| causal-final | szarvasmarhájukért | — |
| translative | szarvasmarhájukká | — |
| terminative | szarvasmarhájukig | — |
| essive-formal | szarvasmarhájukként | — |
| essive-modal | szarvasmarhájukul | — |
| inessive | szarvasmarhájukban | — |
| superessive | szarvasmarhájukon | — |
| adessive | szarvasmarhájuknál | — |
| illative | szarvasmarhájukba | — |
| sublative | szarvasmarhájukra | — |
| allative | szarvasmarhájukhoz | — |
| elative | szarvasmarhájukból | — |
| delative | szarvasmarhájukról | — |
| ablative | szarvasmarhájuktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
szarvasmarhájuké | — |
| non-attributive possessive – plural |
szarvasmarhájukéi | — |