szarvasmarhánk
Hungarian
Etymology
szarvasmarha + -nk (“our”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsɒrvɒʃmɒrɦaːŋk]
- Hyphenation: szar‧vas‧mar‧hánk
Noun
szarvasmarhánk
- first-person plural single-possession possessive of szarvasmarha
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szarvasmarhánk | — |
| accusative | szarvasmarhánkat | — |
| dative | szarvasmarhánknak | — |
| instrumental | szarvasmarhánkkal | — |
| causal-final | szarvasmarhánkért | — |
| translative | szarvasmarhánkká | — |
| terminative | szarvasmarhánkig | — |
| essive-formal | szarvasmarhánkként | — |
| essive-modal | szarvasmarhánkul | — |
| inessive | szarvasmarhánkban | — |
| superessive | szarvasmarhánkon | — |
| adessive | szarvasmarhánknál | — |
| illative | szarvasmarhánkba | — |
| sublative | szarvasmarhánkra | — |
| allative | szarvasmarhánkhoz | — |
| elative | szarvasmarhánkból | — |
| delative | szarvasmarhánkról | — |
| ablative | szarvasmarhánktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
szarvasmarhánké | — |
| non-attributive possessive – plural |
szarvasmarhánkéi | — |