szczenię

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish szczenię, from Proto-Slavic *ščenę.

Pronunciation

  • IPA(key): (normal speech) /ˈʂt͡ʂɛ.ɲɛ/, (careful speech) /ˈʂt͡ʂɛ.ɲɛw̃/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛw̃
  • Syllabification: szcze‧nię

Noun

szczenię n (diminutive szczeniątko)

  1. puppy (young dog)
  2. cub (young wolf)

Declension

Declension of szczenię
singular plural
nominative szczenię szczenięta
genitive szczenięcia szczeniąt
dative szczenięciu szczeniętom
accusative szczenię szczenięta
instrumental szczenięciem szczeniętami
locative szczenięciu szczeniętach
vocative szczenię szczenięta

Derived terms

Further reading

  • szczenię in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szczenię in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.