szerény
Hungarian
Etymology
szer + -ény, created by Ferenc Kazinczy during the Hungarian language reform, which took place in the 18th–19th centuries.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsɛreːɲ]
- Hyphenation: sze‧rény
- Rhymes: -eːɲ
Adjective
szerény (comparative szerényebb, superlative legszerényebb)
- modest
- Antonym: szerénytelen
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szerény | szerények |
| accusative | szerényt | szerényeket |
| dative | szerénynek | szerényeknek |
| instrumental | szerénnyel | szerényekkel |
| causal-final | szerényért | szerényekért |
| translative | szerénnyé | szerényekké |
| terminative | szerényig | szerényekig |
| essive-formal | szerényként | szerényekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | szerényben | szerényekben |
| superessive | szerényen | szerényeken |
| adessive | szerénynél | szerényeknél |
| illative | szerénybe | szerényekbe |
| sublative | szerényre | szerényekre |
| allative | szerényhez | szerényekhez |
| elative | szerényből | szerényekből |
| delative | szerényről | szerényekről |
| ablative | szerénytől | szerényektől |
| non-attributive possessive – singular |
szerényé | szerényeké |
| non-attributive possessive – plural |
szerényéi | szerényekéi |
Derived terms
- szerénykedik
- szerénység
Expressions
Further reading
- szerény in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.