szilvalekvár
Hungarian
Etymology
szilva (“plum”) + lekvár (“jam”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsilvɒlɛkvaːr]
- Hyphenation: szil‧va‧lek‧vár
Noun
szilvalekvár (plural szilvalekvárok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szilvalekvár | szilvalekvárok |
| accusative | szilvalekvárt | szilvalekvárokat |
| dative | szilvalekvárnak | szilvalekvároknak |
| instrumental | szilvalekvárral | szilvalekvárokkal |
| causal-final | szilvalekvárért | szilvalekvárokért |
| translative | szilvalekvárrá | szilvalekvárokká |
| terminative | szilvalekvárig | szilvalekvárokig |
| essive-formal | szilvalekvárként | szilvalekvárokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | szilvalekvárban | szilvalekvárokban |
| superessive | szilvalekváron | szilvalekvárokon |
| adessive | szilvalekvárnál | szilvalekvároknál |
| illative | szilvalekvárba | szilvalekvárokba |
| sublative | szilvalekvárra | szilvalekvárokra |
| allative | szilvalekvárhoz | szilvalekvárokhoz |
| elative | szilvalekvárból | szilvalekvárokból |
| delative | szilvalekvárról | szilvalekvárokról |
| ablative | szilvalekvártól | szilvalekvároktól |
| non-attributive possessive – singular |
szilvalekváré | szilvalekvároké |
| non-attributive possessive – plural |
szilvalekváréi | szilvalekvárokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | szilvalekvárom | szilvalekvárjaim |
| 2nd person sing. | szilvalekvárod | szilvalekvárjaid |
| 3rd person sing. | szilvalekvárja | szilvalekvárjai |
| 1st person plural | szilvalekvárunk | szilvalekvárjaink |
| 2nd person plural | szilvalekvárotok | szilvalekvárjaitok |
| 3rd person plural | szilvalekvárjuk | szilvalekvárjaik |
Further reading
- szilvalekvár in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.