szitka
Hungarian
Etymology
szitok (“invective, insult”) + -a (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsitkɒ]
- Hyphenation: szit‧ka
Noun
szitka
- third-person singular single-possession possessive of szitok
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szitka | — |
| accusative | szitkát | — |
| dative | szitkának | — |
| instrumental | szitkával | — |
| causal-final | szitkáért | — |
| translative | szitkává | — |
| terminative | szitkáig | — |
| essive-formal | szitkaként | — |
| essive-modal | szitkául | — |
| inessive | szitkában | — |
| superessive | szitkán | — |
| adessive | szitkánál | — |
| illative | szitkába | — |
| sublative | szitkára | — |
| allative | szitkához | — |
| elative | szitkából | — |
| delative | szitkáról | — |
| ablative | szitkától | — |
| non-attributive possessive – singular |
szitkáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
szitkáéi | — |