szivárvány
Hungarian
Etymology
From the archaic noun szivár (“a hollow-tube glass tool used to draw wine from a barrel”, from szív (“to suck”) + -ár (noun-forming suffix)) + -vány (noun-forming suffix). The origin of the modern sense of szivárvány is the ancient belief that through the rainbow visible in the sky a mythological being draws up water from the earth.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsivaːrvaːɲ]
Audio: (file) - Hyphenation: szi‧vár‧vány
- Rhymes: -aːɲ
Noun
szivárvány (plural szivárványok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szivárvány | szivárványok |
| accusative | szivárványt | szivárványokat |
| dative | szivárványnak | szivárványoknak |
| instrumental | szivárvánnyal | szivárványokkal |
| causal-final | szivárványért | szivárványokért |
| translative | szivárvánnyá | szivárványokká |
| terminative | szivárványig | szivárványokig |
| essive-formal | szivárványként | szivárványokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | szivárványban | szivárványokban |
| superessive | szivárványon | szivárványokon |
| adessive | szivárványnál | szivárványoknál |
| illative | szivárványba | szivárványokba |
| sublative | szivárványra | szivárványokra |
| allative | szivárványhoz | szivárványokhoz |
| elative | szivárványból | szivárványokból |
| delative | szivárványról | szivárványokról |
| ablative | szivárványtól | szivárványoktól |
| non-attributive possessive – singular |
szivárványé | szivárványoké |
| non-attributive possessive – plural |
szivárványéi | szivárványokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | szivárványom | szivárványaim |
| 2nd person sing. | szivárványod | szivárványaid |
| 3rd person sing. | szivárványa | szivárványai |
| 1st person plural | szivárványunk | szivárványaink |
| 2nd person plural | szivárványotok | szivárványaitok |
| 3rd person plural | szivárványuk | szivárványaik |
Derived terms
Compound words
References
- ^ szivárvány in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- szivárvány in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- szivár in Czuczor, Gergely and János Fogarasi: A magyar nyelv szótára (“A Dictionary of the Hungarian Language”). Pest: Emich Gusztáv Magyar Akadémiai Nyomdász, 1862–1874.