szkatuła

Polish

Etymology

Borrowed from Italian scatola (“box; tin, can”), from Medieval Latin căstula (“basket”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʂkaˈtu.wa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uwa
  • Syllabification: szka‧tu‧ła

Noun

szkatuła f (diminutive szkatułka)

  1. small chest used to store valuables; coffer, jewel case
  2. (figurative) money, wealth

Declension

Declension of szkatuła
singular plural
nominative szkatuła szkatuły
genitive szkatuły szkatuł
dative szkatule szkatułom
accusative szkatułę szkatuły
instrumental szkatułą szkatułami
locative szkatule szkatułach
vocative szkatuło szkatuły
adjective
noun

Further reading

  • szkatuła in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szkatuła in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.