szputnyik
Hungarian
Etymology
From Russian спу́тник (spútnik, “fellow traveller”), from с- (s-, “with, together”) + пу́тник (pútnik, “traveller”), from путь (putʹ, “way, journey”) + agent suffix -ник (-nik).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsputɲik]
- Hyphenation: szput‧nyik
- Rhymes: -ik
Noun
szputnyik (plural szputnyikok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szputnyik | szputnyikok |
| accusative | szputnyikot | szputnyikokat |
| dative | szputnyiknak | szputnyikoknak |
| instrumental | szputnyikkal | szputnyikokkal |
| causal-final | szputnyikért | szputnyikokért |
| translative | szputnyikká | szputnyikokká |
| terminative | szputnyikig | szputnyikokig |
| essive-formal | szputnyikként | szputnyikokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | szputnyikban | szputnyikokban |
| superessive | szputnyikon | szputnyikokon |
| adessive | szputnyiknál | szputnyikoknál |
| illative | szputnyikba | szputnyikokba |
| sublative | szputnyikra | szputnyikokra |
| allative | szputnyikhoz | szputnyikokhoz |
| elative | szputnyikból | szputnyikokból |
| delative | szputnyikról | szputnyikokról |
| ablative | szputnyiktól | szputnyikoktól |
| non-attributive possessive – singular |
szputnyiké | szputnyikoké |
| non-attributive possessive – plural |
szputnyikéi | szputnyikokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | szputnyikom | szputnyikjaim |
| 2nd person sing. | szputnyikod | szputnyikjaid |
| 3rd person sing. | szputnyikja | szputnyikjai |
| 1st person plural | szputnyikunk | szputnyikjaink |
| 2nd person plural | szputnyikotok | szputnyikjaitok |
| 3rd person plural | szputnyikjuk | szputnyikjaik |
See also
- szputnyik on the Hungarian Wikipedia.Wikipedia hu
Further reading
- szputnyik in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.