szubrawiec

Polish

Etymology

Borrowed from Czech šubravec.[1] First attested in the 16th century.[2]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ʂuˈbra.vjɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -avjɛt͡s
  • Syllabification: szu‧bra‧wiec

Noun

szubrawiec m pers

  1. (derogatory, dated) scoundrel, rapscallion
    Alternative form: szubrawca

Declension

Declension of szubrawiec
singular plural
nominative szubrawiec szubrawcy/szubrawce (deprecative)
genitive szubrawca szubrawców
dative szubrawcowi szubrawcom
accusative szubrawca szubrawców
instrumental szubrawcem szubrawcami
locative szubrawcu szubrawcach
vocative szubrawcze szubrawcy
adjectives
nouns

References

  1. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “szubrawiec”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  2. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “SZUBRAWIEC”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

  • szubrawiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szubrawiec in Polish dictionaries at PWN
  • Marek Kunicki-Goldfinger (18.06.2024) “SZUBRAWIEC”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.