szuja

Inherited from Proto-Slavic *šuja (“left (side)”). First attested in 1478.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ʃʲuja/
• IPA^(key): (15^th CE) /ʃʲuja/

szuja f

1. (hapax legomenon, attested in Masovia) wooden material for repairing a boat
   • 1959 [1478], “Księga skarbowa Janusza II księcia mazowieckiego z lat 1477-1490”, in Jerzy Senkowski, editor, Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, volume 7, number 3, number 214, Masovia:

     Dedi 20 grossos pro szvgyą ad reformandam scuttam

     [Dedi 20 grossos pro szuję ad reformandam scuttam]

• Polish: szuja, suja (Far Masovian)

• Boryś, Wiesław (2005) “szuja”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “szuja”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “szuja”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• suja (Far Masovian)

Inherited from Old Polish szuja. The semantic is shift is via association of badness or wrongness with the left, compare lewy.

• IPA^(key): /ˈʂu.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uja
• Syllabification: szu‧ja
• Homophone: Szuja

szuja m pers or f

1. (colloquial, derogatory) scumbag (contemptible person)

   Synonym: gnida

Masculine declension:

Feminine declension:

• szuja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szuja in Polish dictionaries at PWN