tájszótár
Hungarian
Etymology
táj (“region”) + szótár (“dictionary”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtaːjsoːtaːr]
- Hyphenation: táj‧szó‧tár
Noun
tájszótár (plural tájszótárak)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tájszótár | tájszótárak |
| accusative | tájszótárat tájszótárt |
tájszótárakat |
| dative | tájszótárnak | tájszótáraknak |
| instrumental | tájszótárral | tájszótárakkal |
| causal-final | tájszótárért | tájszótárakért |
| translative | tájszótárrá | tájszótárakká |
| terminative | tájszótárig | tájszótárakig |
| essive-formal | tájszótárként | tájszótárakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | tájszótárban | tájszótárakban |
| superessive | tájszótáron | tájszótárakon |
| adessive | tájszótárnál | tájszótáraknál |
| illative | tájszótárba | tájszótárakba |
| sublative | tájszótárra | tájszótárakra |
| allative | tájszótárhoz | tájszótárakhoz |
| elative | tájszótárból | tájszótárakból |
| delative | tájszótárról | tájszótárakról |
| ablative | tájszótártól | tájszótáraktól |
| non-attributive possessive – singular |
tájszótáré | tájszótáraké |
| non-attributive possessive – plural |
tájszótáréi | tájszótárakéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | tájszótáram | tájszótáraim |
| 2nd person sing. | tájszótárad | tájszótáraid |
| 3rd person sing. | tájszótára | tájszótárai |
| 1st person plural | tájszótárunk | tájszótáraink |
| 2nd person plural | tájszótáratok | tájszótáraitok |
| 3rd person plural | tájszótáruk | tájszótáraik |
Further reading
- tájszótár in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.