tárgyú
Hungarian
Etymology
tárgy + -ú (adjective-forming suffix indicating possession of a quality)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtaːrɟuː]
- Hyphenation: tár‧gyú
- Rhymes: -ɟuː
Adjective
tárgyú (not comparable)
- with a named subject, of …… subject (not always translated to English)
- ilyen tárgyú levelek ― messages with this subject
- orvosi tárgyú beszélgetés ― medical conversation
- (grammar) with or of the named (type of) object
- Coordinate terms: alanyú, állítmányú, jelzőjű, határozójú
- határozott tárgyú ragozás ― definite-object conjugation
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tárgyú | tárgyúak |
| accusative | tárgyút | tárgyúakat |
| dative | tárgyúnak | tárgyúaknak |
| instrumental | tárgyúval | tárgyúakkal |
| causal-final | tárgyúért | tárgyúakért |
| translative | tárgyúvá | tárgyúakká |
| terminative | tárgyúig | tárgyúakig |
| essive-formal | tárgyúként | tárgyúakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | tárgyúban | tárgyúakban |
| superessive | tárgyún | tárgyúakon |
| adessive | tárgyúnál | tárgyúaknál |
| illative | tárgyúba | tárgyúakba |
| sublative | tárgyúra | tárgyúakra |
| allative | tárgyúhoz | tárgyúakhoz |
| elative | tárgyúból | tárgyúakból |
| delative | tárgyúról | tárgyúakról |
| ablative | tárgyútól | tárgyúaktól |
| non-attributive possessive – singular |
tárgyúé | tárgyúaké |
| non-attributive possessive – plural |
tárgyúéi | tárgyúakéi |