tæfa

Icelandic

Etymology

First attested in the 16th century. Inherited from Proto-Germanic *tōfijōn.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtʰaiːva/
    Rhymes: -aiːva

Noun

tæfa f (genitive singular tæfu, nominative plural tæfur)

  1. vixen, fox
  2. bitch (female dog)
  3. (derogatory, of a woman) bitch

Declension

Declension of tæfa (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative tæfa tæfan tæfur tæfurnar
accusative tæfu tæfuna tæfur tæfurnar
dative tæfu tæfunni tæfum tæfunum
genitive tæfu tæfunnar tæfa, tæfna tæfanna, tæfnanna

References

  • Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)