tætingur

Icelandic

Etymology

From tæta +‎ -ingur.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtʰaiːtiŋkʏr/

Noun

tætingur m (genitive singular tætings, no plural)

  1. disarray, disorder
    Synonyms: ringulreið, rugl

Declension

Declension of tætingur (sg-only masculine)
singular
indefinite definite
nominative tætingur tætingurinn
accusative tæting tætinginn
dative tætingi tætingnum
genitive tætings tætingsins

Derived terms

  • liggja á tætingi (to be scattered, to be in disarray)