tîğ

Khalaj

Perso-Arabic تیغ

Etymology

Borrowed from Persian تیغ (tiġ, “sword”).

Pronunciation

  • (Xarrâbî) IPA(key): [tiːʁ]

Noun

tîğ (definite accusative tîğü, plural tîğlər)

  1. sword
    Synonym: qılîç

Declension

Declension of tîğ
singular plural
nominative tîğ tîğlər
genitive tîğü̂ñ tîğlərü̂ñ
dative tîğkə tîğlərkə
definite accusative tîğü tîğlərü
locative tîğçə tîğlərçə
ablative tîğdə tîğlərdə
instrumental tîğlə tîğlərlə
equative tîğvâra tîğlərvâra

References

  • Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.