tóraigh
Irish
Etymology
By surface analysis, tóir (“pursuit”) + -igh.
Verb
tóraigh (present analytic tóraíonn, future analytic tóróidh, verbal noun tóraíocht, past participle tóraithe)
Conjugation
conjugation of tóraigh (second conjugation)
| verbal noun | tóraíocht | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | tóraithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | tóraím | tóraíonn tú; tóraír† |
tóraíonn sé, sí | tóraímid; tóraíonn muid |
tóraíonn sibh | tóraíonn siad; tóraíd† |
a thóraíonn; a thóraíos / a dtóraíonn* |
tóraítear |
| past | thóraigh mé; thóraíos | thóraigh tú; thóraís | thóraigh sé, sí | thóraíomar; thóraigh muid | thóraigh sibh; thóraíobhair | thóraigh siad; thóraíodar | a thóraigh / ar thóraigh* |
tóraíodh |
| past habitual | thóraínn / dtóraínn‡‡ | thóraíteá / dtóraíteᇇ | thóraíodh sé, sí / dtóraíodh sé, s퇇 | thóraímis; thóraíodh muid / dtóraímis‡‡; dtóraíodh muid‡‡ | thóraíodh sibh / dtóraíodh sibh‡‡ | thóraídís; thóraíodh siad / dtóraídís‡‡; dtóraíodh siad‡‡ | a thóraíodh / a dtóraíodh* |
thóraítí / dtóraít퇇 |
| future | tóróidh mé; tóród; tóróchaidh mé† |
tóróidh tú; tóróir†; tóróchaidh tú† |
tóróidh sé, sí; tóróchaidh sé, sí† |
tóróimid; tóróidh muid; tóróchaimid†; tóróchaidh muid† |
tóróidh sibh; tóróchaidh sibh† |
tóróidh siad; tóróid†; tóróchaidh siad† |
a thóróidh; a thórós; a thóróchaidh†; a thóróchas† / a dtóróidh*; a dtóróchaidh*† |
tórófar; tóróchar† |
| conditional | thóróinn; thóróchainn† / dtóróinn‡‡; dtóróchainn†‡‡ | thórófá; thóróchthᆠ/ dtórófᇇ; dtóróchthᆇ‡ | thóródh sé, sí; thóróchadh sé, sí† / dtóródh sé, s퇇; dtóróchadh sé, s톇‡ | thóróimis; thóródh muid; thóróchaimis†; thóróchadh muid† / dtóróimis‡‡; dtóródh muid‡‡; dtóróchaimis†‡‡; dtóróchadh muid†‡‡ | thóródh sibh; thóróchadh sibh† / dtóródh sibh‡‡; dtóróchadh sibh†‡‡ | thóróidís; thóródh siad; thóróchadh siad† / dtóróidís‡‡; dtóródh siad‡‡; dtóróchadh siad†‡‡ | a thóródh; a thóróchadh† / a dtóródh*; a dtóróchadh*† |
thórófaí; thóróchthaí† / dtórófa퇇; dtóróchtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go dtóraí mé; go dtóraíod† |
go dtóraí tú; go dtóraír† |
go dtóraí sé, sí | go dtóraímid; go dtóraí muid |
go dtóraí sibh | go dtóraí siad; go dtóraíd† |
— | go dtóraítear |
| past | dá dtóraínn | dá dtóraíteá | dá dtóraíodh sé, sí | dá dtóraímis; dá dtóraíodh muid |
dá dtóraíodh sibh | dá dtóraídís; dá dtóraíodh siad |
— | dá dtóraítí |
| imperative | ||||||||
| – | tóraím | tóraigh | tóraíodh sé, sí | tóraímis | tóraígí; tóraídh† |
tóraídís | — | tóraítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “tóraigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN