túrt
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtuːrt]
- Hyphenation: túrt
- Rhymes: -uːrt
Verb
túrt
- third-person singular indicative past indefinite of túr
Participle
túrt
- past participle of túr
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | túrt | túrtak |
| accusative | túrtat | túrtakat |
| dative | túrtnak | túrtaknak |
| instrumental | túrttal | túrtakkal |
| causal-final | túrtért | túrtakért |
| translative | túrttá | túrtakká |
| terminative | túrtig | túrtakig |
| essive-formal | túrtként | túrtakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | túrtban | túrtakban |
| superessive | túrton | túrtakon |
| adessive | túrtnál | túrtaknál |
| illative | túrtba | túrtakba |
| sublative | túrtra | túrtakra |
| allative | túrthoz | túrtakhoz |
| elative | túrtból | túrtakból |
| delative | túrtról | túrtakról |
| ablative | túrttól | túrtaktól |
| non-attributive possessive – singular |
túrté | túrtaké |
| non-attributive possessive – plural |
túrtéi | túrtakéi |