třísknout

Czech

Etymology

From třískat +‎ -nout.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈtr̝̊iːsknou̯t]

Verb

třísknout pf

  1. to bang
  2. to slam
    Synonyms: praštit, majznout

Conjugation

Conjugation of třísknout
infinitive třísknout, třísknouti active adjective třísknuvší


verbal noun passive adjective
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person třísknu třískneme třískněme
2nd person třískneš třísknete třískni třískněte
3rd person třískne třísknou

The verb třísknout does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate třískl, třísknul třískli, třísknuli třísknut třísknuti
masculine inanimate třískly, třísknuly třísknuty
feminine třískla, třísknula třísknuta
neuter třísklo, třísknulo třískla, třísknula třísknuto třísknuta
transgressives present past
masculine singular třísknuv
feminine + neuter singular třísknuvši
plural třísknuvše

See also

  • třeštit

Further reading