tabernacul
Romanian
Etymology
Borrowed from Latin tabernaculum.
Noun
tabernacul n (plural tabernacule)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | tabernacul | tabernaculul | tabernacule | tabernaculele | |
| genitive-dative | tabernacul | tabernaculului | tabernacule | tabernaculelor | |
| vocative | tabernaculule | tabernaculelor | |||