taciturnus

Latin

Etymology

tacitus (still, quiet, silent) +‎ -urnus

Pronunciation

Adjective

taciturnus (feminine taciturna, neuter taciturnum); first/second-declension adjective

  1. untalkative, taciturn, quiet, silent
    Marcus taciturnus est.
    Marcus is taciturn.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative taciturnus taciturna taciturnum taciturnī taciturnae taciturna
genitive taciturnī taciturnae taciturnī taciturnōrum taciturnārum taciturnōrum
dative taciturnō taciturnae taciturnō taciturnīs
accusative taciturnum taciturnam taciturnum taciturnōs taciturnās taciturna
ablative taciturnō taciturnā taciturnō taciturnīs
vocative taciturne taciturna taciturnum taciturnī taciturnae taciturna

Descendants

  • Catalan: taciturn
  • English: taciturn
  • French: taciturne
  • Galician: taciturno
  • Italian: taciturno
  • Portuguese: taciturno
  • Spanish: taciturno

References

  • taciturnus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • taciturnus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • taciturnus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.