tagú

See also: tagu

Hungarian

Etymology

tag +‎ -ú (adjective-forming suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈtɒɡuː]
  • Hyphenation: ta‧gú
  • Rhymes: -ɡuː

Adjective

tagú (not comparable)

  1. with a named member of people, having a certain number of people belonging to a group (not always translated to English)
    tizenkét tagú család ― a family of twelve
    tizenkét tagú őrség ― a guard of twelve men

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative tagú tagúak
accusative tagút tagúakat
dative tagúnak tagúaknak
instrumental tagúval tagúakkal
causal-final tagúért tagúakért
translative tagúvá tagúakká
terminative tagúig tagúakig
essive-formal tagúként tagúakként
essive-modal — —
inessive tagúban tagúakban
superessive tagún tagúakon
adessive tagúnál tagúaknál
illative tagúba tagúakba
sublative tagúra tagúakra
allative tagúhoz tagúakhoz
elative tagúból tagúakból
delative tagúról tagúakról
ablative tagútól tagúaktól
non-attributive
possessive – singular 		tagúé tagúaké
non-attributive
possessive – plural 		tagúéi tagúakéi
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.