takmörkun

Icelandic

Etymology

From takmarka +‎ -un.

Noun

takmörkun f (genitive singular takmörkunar, nominative plural takmarkanir)

  1. limitation, restriction

Declension

Declension of takmörkun (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative takmörkun takmörkunin takmarkanir takmarkanirnar
accusative takmörkun takmörkunina takmarkanir takmarkanirnar
dative takmörkun takmörkuninni takmörkunum takmörkununum
genitive takmörkunar takmörkunarinnar takmarkana takmarkananna

Derived terms

Further reading