tanúi
Hungarian
Etymology
tanú + -i (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtɒnuːji]
- Hyphenation: ta‧núi
Noun
tanúi
- third-person singular multiple-possession possessive of tanú
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | tanúi |
| accusative | — | tanúit |
| dative | — | tanúinak |
| instrumental | — | tanúival |
| causal-final | — | tanúiért |
| translative | — | tanúivá |
| terminative | — | tanúiig |
| essive-formal | — | tanúiként |
| essive-modal | — | tanúiul |
| inessive | — | tanúiban |
| superessive | — | tanúin |
| adessive | — | tanúinál |
| illative | — | tanúiba |
| sublative | — | tanúira |
| allative | — | tanúihoz |
| elative | — | tanúiból |
| delative | — | tanúiról |
| ablative | — | tanúitól |
| non-attributive possessive – singular |
— | tanúié |
| non-attributive possessive – plural |
— | tanúiéi |