tanrıça

Turkish

Etymology

From tanrı +‎ -içe.

Pronunciation

  • IPA(key): /tan.ɾɯ.tʃa/

Noun

tanrıça (definite accusative tanrıçayı, plural tanrıçalar)

  1. goddess

Declension

Declension of tanrıça
singular plural
nominative tanrıça tanrıçalar
definite accusative tanrıçayı tanrıçaları
dative tanrıçaya tanrıçalara
locative tanrıçada tanrıçalarda
ablative tanrıçadan tanrıçalardan
genitive tanrıçanın tanrıçaların