tanrıça
Turkish
Etymology
From tanrı + -içe.
Pronunciation
- IPA(key): /tan.ɾɯ.tʃa/
Noun
tanrıça (definite accusative tanrıçayı, plural tanrıçalar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tanrıça | tanrıçalar |
| definite accusative | tanrıçayı | tanrıçaları |
| dative | tanrıçaya | tanrıçalara |
| locative | tanrıçada | tanrıçalarda |
| ablative | tanrıçadan | tanrıçalardan |
| genitive | tanrıçanın | tanrıçaların |