tapasztalt
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtɒpɒstɒlt]
- Hyphenation: ta‧pasz‧talt
- Rhymes: -ɒlt
Verb
tapasztalt
- third-person singular indicative past indefinite of tapasztal
Participle
tapasztalt
- past participle of tapasztal
Adjective
tapasztalt (comparative tapasztaltabb, superlative legtapasztaltabb)
- experienced
- Antonym: tapasztalatlan
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tapasztalt | tapasztaltak |
| accusative | tapasztaltat | tapasztaltakat |
| dative | tapasztaltnak | tapasztaltaknak |
| instrumental | tapasztalttal | tapasztaltakkal |
| causal-final | tapasztaltért | tapasztaltakért |
| translative | tapasztalttá | tapasztaltakká |
| terminative | tapasztaltig | tapasztaltakig |
| essive-formal | tapasztaltként | tapasztaltakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | tapasztaltban | tapasztaltakban |
| superessive | tapasztalton | tapasztaltakon |
| adessive | tapasztaltnál | tapasztaltaknál |
| illative | tapasztaltba | tapasztaltakba |
| sublative | tapasztaltra | tapasztaltakra |
| allative | tapasztalthoz | tapasztaltakhoz |
| elative | tapasztaltból | tapasztaltakból |
| delative | tapasztaltról | tapasztaltakról |
| ablative | tapasztalttól | tapasztaltaktól |
| non-attributive possessive – singular |
tapasztalté | tapasztaltaké |
| non-attributive possessive – plural |
tapasztaltéi | tapasztaltakéi |
Further reading
- tapasztalt in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.