tardatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of tardō.
Participle
tardātus (feminine tardāta, neuter tardātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tardātus | tardāta | tardātum | tardātī | tardātae | tardāta | |
| genitive | tardātī | tardātae | tardātī | tardātōrum | tardātārum | tardātōrum | |
| dative | tardātō | tardātae | tardātō | tardātīs | |||
| accusative | tardātum | tardātam | tardātum | tardātōs | tardātās | tardāta | |
| ablative | tardātō | tardātā | tardātō | tardātīs | |||
| vocative | tardāte | tardāta | tardātum | tardātī | tardātae | tardāta | |