tarikat

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish طریقت (tarikat), from Arabic طَرِيقَة (ṭarīqa).

Pronunciation

  • IPA(key): /ta.ɾi.kat/

Noun

tarikat (definite accusative tarikatı, plural tarikatlar)

  1. tariqa
  2. cult

Declension

Declension of tarikat
singular plural
nominative tarikat tarikatlar
definite accusative tarikatı tarikatları
dative tarikata tarikatlara
locative tarikatta tarikatlarda
ablative tarikattan tarikatlardan
genitive tarikatın tarikatların