tarikat
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish طریقت (tarikat), from Arabic طَرِيقَة (ṭarīqa).
Pronunciation
- IPA(key): /ta.ɾi.kat/
Noun
tarikat (definite accusative tarikatı, plural tarikatlar)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | tarikat | tarikatlar |
definite accusative | tarikatı | tarikatları |
dative | tarikata | tarikatlara |
locative | tarikatta | tarikatlarda |
ablative | tarikattan | tarikatlardan |
genitive | tarikatın | tarikatların |