tarikat
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish طریقت (tarikat), from Arabic طَرِيقَة (ṭarīqa).
Pronunciation
- IPA(key): /ta.ɾi.kat/
Noun
tarikat (definite accusative tarikatı, plural tarikatlar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tarikat | tarikatlar |
| definite accusative | tarikatı | tarikatları |
| dative | tarikata | tarikatlara |
| locative | tarikatta | tarikatlarda |
| ablative | tarikattan | tarikatlardan |
| genitive | tarikatın | tarikatların |