Romanian
Etymology
Borrowed from French tartine.
Noun
tartină f (plural tartine)
- sandwich
Declension
Declension of tartină
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
tartină
|
tartina
|
tartine
|
tartinele
|
| genitive-dative
|
tartine
|
tartinei
|
tartine
|
tartinelor
|
| vocative
|
tartină, tartino
|
tartinelor
|