taufr
Old Norse
Alternative forms
- taufrar m pl
Etymology
From Proto-Germanic *taubrą.
Noun
taufr n pl or f pl
Declension
| neuter | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | taufr | taufrin |
| accusative | taufr | taufrin |
| dative | taufrum | taufrunum |
| genitive | taufra | taufranna |
| feminine | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | taufrir | taufrirnar |
| accusative | taufrir | taufrirnar |
| dative | taufrum | taufrunum |
| genitive | taufra | taufranna |
Descendants
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “taufr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive