tegenlopen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch tēgenlôpen. Equivalent to tegen (“against”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈteː.ɣənˌloː.pə(n)/
  • Hyphenation: te‧gen‧lo‧pen

Verb

tegenlopen

  1. to encounter, meet
  2. to walk in the opposite direction
  3. to decline (of the wind)
  4. (dated) to go badly

Conjugation

Conjugation of tegenlopen (strong class 7, separable)
infinitive tegenlopen
past singular liep tegen
past participle tegengelopen
infinitive tegenlopen
gerund tegenlopen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular loop tegen liep tegen tegenloop tegenliep
2nd person sing. (jij) loopt tegen, loop tegen2 liep tegen tegenloopt tegenliep
2nd person sing. (u) loopt tegen liep tegen tegenloopt tegenliep
2nd person sing. (gij) loopt tegen liept tegen tegenloopt tegenliept
3rd person singular loopt tegen liep tegen tegenloopt tegenliep
plural lopen tegen liepen tegen tegenlopen tegenliepen
subjunctive sing.1 lope tegen liepe tegen tegenlope tegenliepe
subjunctive plur.1 lopen tegen liepen tegen tegenlopen tegenliepen
imperative sing. loop tegen
imperative plur.1 loopt tegen
participles tegenlopend tegengelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.