tegenstrijdig

Dutch

Etymology

From tegenstrijd +‎ -ig.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: te‧gen‧strij‧dig

Adjective

tegenstrijdig (comparative tegenstrijdiger, superlative tegenstrijdigst)

  1. contradictory
    Synonyms: contradictoir, contradictorisch

Declension

Declension of tegenstrijdig
uninflected tegenstrijdig
inflected tegenstrijdige
comparative tegenstrijdiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial tegenstrijdig tegenstrijdiger het tegenstrijdigst
het tegenstrijdigste
indefinite m./f. sing. tegenstrijdige tegenstrijdigere tegenstrijdigste
n. sing. tegenstrijdig tegenstrijdiger tegenstrijdigste
plural tegenstrijdige tegenstrijdigere tegenstrijdigste
definite tegenstrijdige tegenstrijdigere tegenstrijdigste
partitive tegenstrijdigs tegenstrijdigers —

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.