temjan

From a South Slavic language; compare Bulgarian тамя́н (tamján) and Serbo-Croatian tàmjan. Ultimately from Greek θυμίαμα (thymíama).

• IPA^(key): /tɛˈmjan/
• Rhymes: -an
• Hyphenation: te‧mjan

temján m

1. (uncountable) incense (resin that emits pungent smoke when burned and is used in religious ceremonies)
   • 2008, Xhevat Lloshi, Rreth alfabetit të shqipes: me rastin e 100-vjetorit të Kongresit të Manastirit‎^[1], Logos-A, →ISBN, page 99:

     Nga ana tjetër, mbishkrime greqisht të kësaj periudhe gjenden në kishën e Maligradit të Prespës (1604 e 1607), në kishën e Dushanit të Oparit (1610), në kishën e Shën Kollit të Beratit nga Onufër Qiprioti (1615), në kishën e Shën Kollit të Shelcanit (1625), në një enë temjani në kishën e Shën Todrit të Beratit (1660), në manastirin Kameno afër Delvinës (1662), në manastirin e Kakomesë afër Nivicë Bubarit prej piktorit Mihal nga Jerma e Delvinës (1672) dhe në një ikonë të Shën Gjon Vladimirit të Elbasanit (1693).

     On the other hand, Greek inscriptions from this period are found in the church of Maligrad in Prespa (1604 and 1607), in the church of Dushan in Opar (1610), in the church of Shën Kolli in Berat by Onufër Kiprioti (1615), in the church of Shën Kolli in Shelcan (1625), on an incense burner in the church of Shën Todri in Berat (1660), in the Kameno monastery near Delvinë (1662), in the monastery of Kakomë near Nivicë Bubari by the painter Mihal from Jerma in Delvinë (1672) and on an icon of Shën Gjon Vladimir in Elbasan (1693).

• “temjan”, in FGJSH: Fjalor i gjuhës shqipe [Dictionary of the Albanian language] (in Albanian), 2006
• FGJSSH: Fjalor i gjuhës së sotme shqipe [Dictionary of the modern Albanian language]‎^[2], 1980