tenuirostris
Latin
Etymology
New Latin; from tenuis (“thin”) + rostrum (“beak”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tɛ.nu.ɪˈroːs.trɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪e.nu.iˈrɔs.t̪ris]
Adjective
tenuirōstris (neuter tenuirōstre); third-declension two-termination adjective
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | tenuirōstris | tenuirōstre | tenuirōstrēs | tenuirōstria | |
| genitive | tenuirōstris | tenuirōstrium | |||
| dative | tenuirōstrī | tenuirōstribus | |||
| accusative | tenuirōstrem | tenuirōstre | tenuirōstrēs tenuirōstrīs |
tenuirōstria | |
| ablative | tenuirōstrī | tenuirōstribus | |||
| vocative | tenuirōstris | tenuirōstre | tenuirōstrēs | tenuirōstria | |