terminacja
See also: terminacją
Polish
Etymology
Borrowed from English termination.
Pronunciation
- IPA(key): /tɛr.miˈna.t͡sja/
- Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: ter‧mi‧na‧cja
Noun
terminacja f
- (biology) termination (ending up of a polypeptid chain)
- (literary) termination (process of terminating or the state of being terminated)
Declension
Declension of terminacja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | terminacja | terminacje |
| genitive | terminacji | terminacji/terminacyj (archaic) |
| dative | terminacji | terminacjom |
| accusative | terminację | terminacje |
| instrumental | terminacją | terminacjami |
| locative | terminacji | terminacjach |
| vocative | terminacjo | terminacje |
Derived terms
noun
- terminacja ciąży
Further reading
- terminacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- terminacja in Polish dictionaries at PWN