terriculamentum
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tɛr.rɪ.kʊ.ɫaːˈmɛn.tũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪er.ri.ku.laˈmɛn̪.t̪um]
Noun
terriculāmentum n (genitive terriculāmentī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | terriculāmentum | terriculāmenta |
| genitive | terriculāmentī | terriculāmentōrum |
| dative | terriculāmentō | terriculāmentīs |
| accusative | terriculāmentum | terriculāmenta |
| ablative | terriculāmentō | terriculāmentīs |
| vocative | terriculāmentum | terriculāmenta |
Descendants
- → English: terriculament
References
- “terriculamenta”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press