terrisonus
Latin
Etymology
From terreō (“I frighten”) + -sonus (“sounding”), from sonō (“I sound”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tɛrˈrɪ.sɔ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪erˈriː.s̬o.nus]
Adjective
terrisonus (feminine terrisona, neuter terrisonum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | terrisonus | terrisona | terrisonum | terrisonī | terrisonae | terrisona | |
| genitive | terrisonī | terrisonae | terrisonī | terrisonōrum | terrisonārum | terrisonōrum | |
| dative | terrisonō | terrisonae | terrisonō | terrisonīs | |||
| accusative | terrisonum | terrisonam | terrisonum | terrisonōs | terrisonās | terrisona | |
| ablative | terrisonō | terrisonā | terrisonō | terrisonīs | |||
| vocative | terrisone | terrisona | terrisonum | terrisonī | terrisonae | terrisona | |
References
- “terrisonus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- terrisonus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.