tertel
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish طرتیل (tirtil).
Noun
tertel n (plural terteluri)
- (obsolete) tassel
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | tertel | tertelul | terteluri | tertelurile | |
| genitive-dative | tertel | tertelului | terteluri | tertelurilor | |
| vocative | tertelule | tertelurilor | |||
References
- tertel in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN