tesamanethwingan
Old Dutch
Etymology
From tesamane + *thwingan.
Verb
tesamanethwingan
Inflection
Conjugation of tesamanethwingan (strong class 3)
| infinitive | tesamanethwingan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | thwingo tesamane, thwingon tesamane | thwanc tesamane |
| 2nd person singular | thwingis tesamane | thwungi tesamane |
| 3rd person singular | thwingit tesamane | thwanc tesamane |
| 1st person plural | thwingun tesamane | thwungon tesamane |
| 2nd person plural | thwingit tesamane | thwungot tesamane |
| 3rd person plural | thwingunt tesamane | thwungon tesamane |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | thwinge tesamane | thwungi tesamane |
| 2nd person singular | thwingis tesamane | thwungi tesamane |
| 3rd person singular | thwinge tesamane | thwungi tesamane |
| 1st person plural | thwingin tesamane | thwungin tesamane |
| 2nd person plural | thwingit tesamane | thwungit tesamane |
| 3rd person plural | thwingin tesamane | thwungin tesamane |
| imperative | present | |
| singular | thwinc tesamane | |
| plural | thwinget tesamane | |
| participle | present | past |
| tesamanethwingandi | tesamanethwungan, tesamanegithwungan | |
Further reading
- “tesamanethwingan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012