teskridan
See also: teskriðan
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *teskrīþaną (“to flow or melt away”), equivalent to te- + skrīdan. Cognate with Old English tōsċrīþan (“to flow in different directions, be dispersed”). Compare also German zerschreiten.
Verb
teskrīdan
- to dissolve
Conjugation
Conjugation of teskrīdan (strong class 1)
| infinitive | teskrīdan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | teskrīdu | teskrēd |
| 2nd person singular | teskrīdis | teskridi |
| 3rd person singular | teskrīdid | teskrēd |
| plural | teskrīdad | teskridun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | teskrīde | teskridi |
| 2nd person singular | teskrīdes | teskridis |
| 3rd person singular | teskrīde | teskridi |
| plural | teskrīden | teskridin |
| imperative | present | |
| singular | teskrīd | |
| plural | teskrīdad | |
| participle | present | past |
| teskrīdandi | teskridan | |