testiculatus
Latin
Etymology
From testiculus (“testicle”) + -ātus (“-ed”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tɛs.tɪ.kʊˈɫaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪es.t̪i.kuˈlaː.t̪us]
Adjective
testiculātus (feminine testiculāta, neuter testiculātum); first/second-declension adjective
- having testicles
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | testiculātus | testiculāta | testiculātum | testiculātī | testiculātae | testiculāta | |
| genitive | testiculātī | testiculātae | testiculātī | testiculātōrum | testiculātārum | testiculātōrum | |
| dative | testiculātō | testiculātae | testiculātō | testiculātīs | |||
| accusative | testiculātum | testiculātam | testiculātum | testiculātōs | testiculātās | testiculāta | |
| ablative | testiculātō | testiculātā | testiculātō | testiculātīs | |||
| vocative | testiculāte | testiculāta | testiculātum | testiculātī | testiculātae | testiculāta | |
References
- “testiculatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press