thuiskomen

Dutch

Etymology

From thuis +‎ komen.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

thuiskomen

  1. to come home
    Wanneer kom je thuis?
    When are you coming home?

Conjugation

Conjugation of thuiskomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive thuiskomen
past singular kwam thuis
past participle thuisgekomen
infinitive thuiskomen
gerund thuiskomen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kom thuis kwam thuis thuiskom thuiskwam
2nd person sing. (jij) komt thuis, kom thuis2 kwam thuis thuiskomt thuiskwam
2nd person sing. (u) komt thuis kwam thuis thuiskomt thuiskwam
2nd person sing. (gij) komt thuis kwaamt thuis thuiskomt thuiskwaamt
3rd person singular komt thuis kwam thuis thuiskomt thuiskwam
plural komen thuis kwamen thuis thuiskomen thuiskwamen
subjunctive sing.1 kome thuis kwame thuis thuiskome thuiskwame
subjunctive plur.1 komen thuis kwamen thuis thuiskomen thuiskwamen
imperative sing. kom thuis
imperative plur.1 komt thuis
participles thuiskomend thuisgekomen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.