tişlemek

Crimean Tatar

Etymology

From tiş (“tooth”) +‎ -la +‎ -mek. Compare Turkish dişlemek (“to bite”).

Pronunciation

  • Hyphenation: tiş‧le‧mek

Verb

tişlemek

  1. to bite

Conjugation

Conjugation of tişlemek (Northern)
infinitive tişlemek non-future participle tişlegen
gerund tişleme future participle tişleyecek
repeated gerund1) tişleye way of doing tişlep
temporal gerund tişleyatırğanda
singular plural
first second third first second third
indicative present simple tişlermen tişlersiñ tişler tişlermiz tişlersiz tişlerler
continuous tişleym tişleysiñ tişley tişleymiz tişleysiñiz tişleyler
perfect tişlegemen tişlegesiñ tişlegen tişlegemiz tişlegesiz tişlegenler
past simple tişledim tişlediñ tişledi tişledik tişlediñiz tişlediler
continuous tişleydim tişleydiñ tişleydi tişleydik tişleydiñiz tişleydiler
future tişlecekmen tişleceksiñ tişlecek tişlecekmiz tişleceksiñiz tişlecekler
conditional tişlesem tişleseñ tişlese tişlesek tişleseñiz tişleseler
optative tişleyim tişleysiñ tişley tişleyik tişleysiz tişleyler
imperative – tişle – – tişleyin –

1)Only used for repeatings of a verb.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.